Adına; hikayeler, şiirler, şarkıla yazılmış, filmler yapılmış koca şehir İSTANBUL.. Sana sesleniyorum..
Sensiz küçük, yorgun gözlerim acıyor.. Yüreğim burkuluyor.. Sonra Orhan Veli Kanık'ı anımsayıp kapatıyorum gözlerimi ve seni dinliyorum.. Ve şunları söylüyorum:
Her mevsim bir başka güzeldir bu metropol
Her mevsim ayrı bir renk..
Her gün ayrı bir tat...
Sonbahar'ı gridir..
Yağmurlar yağar herkese günahları kadar..
Yağmur olur akar üstünden,
Geriye,hatıraları kalır onlar da kurur üstünde..
İlkbaharları vardır bu şehrin;
Yemyeşil, capcanlı..
Aşkları, çiçekleri, böcekleri..
Vazgeçilmezidir bu şehrin..
Kışları beyazdır..
Bembeyaz...
Yılgın, yorgun..
Özlem vardır..
Soğuktur..
Bazen giden bir askerin yolu beklenir..
Bazen birlikteliğin sıcaklığı ile süslenir..
Yazları sarıdır, mavidir..
Denizi dalgalı, sürükleyicidir..
Aynı bir aşk hikayesine benzer İstanbul..
Göz kamaştırıcı, büyüleyicidir..
Her gün ayrı bir tattır bu metropolde..
Her güneş ile yeni bir gün doğar bu yürekte..
Ama bu yürek hep İstanbul ile...
