O Mavi Gözlü Bir Devdi..

"AŞK nedir?" diye binlerce kez yazıldı çizildi üzerinde.. Bir sonuca varılamadı henüz... AŞK göreceli bir kavram yeryüzünde.. Herkese göre farklı bir anlamı var.. Kimine göre kalp çarpıntısı, kimine göre donup kalmak... Kimisi tek gecelik yaşar, kimisinde bir ömür sürer... 1 kere mi aşık olunur sadece? Yoksa yaşadığın her ilişki aşk mıdır sence?

İnsanoğlu her türlü aşkı anlattı bize.. Bazen bir şaraba duyulan AŞKtan söz ettik, bazense Allah'tı tek AŞKımız.. Ne olursan ol yine gel dedik... 

Mart ayı içerisinde size hep AŞKtan söz edeceğim demiştim ya... Bugün de bir aşkımı anlatacağım sizlere... 11 yıldır hiç görmediğim, duymadığım bir AŞK.. 

Masmavi gözleri olan, beyaz saçlı dev bir adama AŞIKtım ben.. Onu hep takım elbise ile hatırlarım hasta yatağında yatmadığı sürelerde.. Ya da spor için giydiği eşofmanlarıyla... Elimden tutar parka götürürdü beni.. Ben sallanırdım o yürüyüşünü yapardı.. Sonra eve gelirdik bi duş alırdı, giyerdi takım elbisesini alışverişe çıkardık.. Gezmeyi çok severdi.. Eğlenmeyi de.. İçmeyi de bilirdi, söylemeyide.. Benim gibi türk kahvesi vazgeçilmezi idi onunda.. Hastalanmadan önce yanında tek bir sigara içmekte büyük keyfiymiş.. Çapkın bir adammış.. Ben bilmem o yönlerini.. Bende sadece güzel anıları var.. 

Çarşıya ya da parka çıkardığında beni yürürken hep ensemden tutardı.. Uzundu çünkü.. Mavi gözlü dev'imdi o benim..

11 yıldır görmüyorum onu, kokusunu duymuyorum, sesini işitmiyorum... Ama, hissediyorum.. Ara sıra dolaşırken, bir parkın önünden geçtiğimde, ya da moda sahilinde yürürken, ensemde elini hissediyorum.. Yanımda olduğuna inanmak istiyorum belki de... Belki de ihtiyaç duyuyorum yanımda olmasına.. Özlüyorum..

Evet.. Evet.. Ben onu çok özlüyorum..

Biliyorum bu yazıyı annem bir kaç güne okuyacak.. Sıkı takipçim kendisi.. Ve çok ağlayacak bunu da biliyorum.. Beni bazen ona benzetiyor zaten annem..

Yazarlığım ondan geliyormuş, öyle diyor.. Şiir aşkım, müzik sevdam.. Hep onun gibiymiş.. Onun gibi okuyormuşum şiirleri, ve yazarken, onun gibi dökülüyormuş kelimeler kalemimden.. Ne güzel... O'na benzemek ne güzel.. Hayatı bir an bile onunla paylaşabilmek ne güzel.. 

Dedem o benim.. Bundan tam 11 yıl önce kaybettiğim dedem.. Mavi gözlü devim.. 

Mavi Gözlü Dev, biliyorum benimlesin.. Ve bugün seni kaybedişimin 11. yılı... 

Söylenecek tek bir şey var geriye...

Seni çok özlüyorum..